ÖZ
Tek parti dönemi CHP’si bir bütün olarak ele alındığında, -yıllara göre bazı değişiklikler göstermekle birlikte- lidere itaat ve bağlılığı esas alan örgüt kültürünün sağladığı meşruiyet ortamında, yönetim sürecinde merkezde tek adamın (otokrasi) ve belli oranda yakın çalışma arkadaşlarının etkin olduğu (oligarşi) aşırı merkeziyetçi bir örgütlenme yapısı ön plana çıkmaktadır. Yukarıdan aşağı hiyerarşik örgütlenme modelinin benimsendiği bu örgütsel ve yönetsel yapı içerisinde sade üyeler –hatta üst düzey delegasyon - partinin karar alma ve yönetim süreçlerinin dışında bırakılmıştır. Buna karşın, çok partili sisteme geçiş sonrası CHP’nin örgütlenme yapısında ve yönetim anlayışında parti içi demokrasinin gelişimi yönünde köklü bir anlayış değişikliği ortaya konulmuştur. Bu çalışmanın amacı tek parti iktidarı döneminde (1923-1950) Cumhuriyet Halk Partisi’nin örgütlenme yapısını ve yönetim anlayışını ortaya çıkarmak, süreç içerisinde yaşanan örgütsel ve yönetsel değişimleri ideolojik eğilimler ve örgüt kültürü ile ilişkisi de göz önünde bulundurarak analiz etmektir. Bunun için yöntem olarak 1919 Sivas Kongresi Nizamnamesi ile başlayan süreçte, 1923 Kuruluş Nizamnamesi ve sonrasında toplanan CHP kurultaylarında tüzükte yapılan yeni düzenleme ve değişikliklerin örgütsel ve yönetsel yapı üzerindeki etkisi ele alınacaktır.
0 yorum:
Yorum Gönder