ÖZ
Erektil disfonksiyon (ED), cinsel performansa yetebilecek derecede bir penis ereksiyonu sağlayamama ve/veya devam ettirememe durumu olarak tanımlanmaktadır ve prevalansı 40 ile 70 yaş arasında %52 olarak bildirilmektedir. Erektil disfonksiyon etiyolojisi multifaktöriyel olup hipertansiyon, kalp hastalıkları, yaşlanma, obezite, dislipidemi, diabetes mellitus, hipogonadizm, pelvik cerrahi, vasküler patolojiler, travma, hipotiroidizm ve hipertiroidizm gibi endokrin nedenler, sigara içimi, psikiyatrik bozukluklar, ilaç kullanımı ve alt üriner sistem semptomları (AÜSS) gibi faktörleri içermektedir. İleri yaştaki erkeklerde AÜSS’larının en sık nedeni benign prostat hiperplazisidir (BPH). BPH orta yaş ve ileri yaşlardaki erkeklerde en sık görülen bozukluktur. Yaklaşık olarak 50-60 yaş arasındaki erkeklerin %50’sinde, 60-70 yaş arasındaki erkeklerin %60’ında ve de 80 yaş üzerindeki erkeklerinde %90’ına yakınında çeşitli derecelerde BPH bulunmaktadır. Yaşlı erkeklerde AÜSS ve cinsel işlev bozukluğu ortak olarak görülen sorunlardır. BPH ilişkili AÜSS’na bağlı işeme sorunları nedeni ile tedavi alacak olan olgularda ED prevalansı %29 ile %68 arasında bildirilmektedir. Daha önceki çalışmalarda AÜSS varlığı ve derecesinin cinsel işlev bozukluğu ve azalan cinsel aktivite ile ilişkili olduğu gösterilmiştir. Dahası AÜSS varlığının cinsel işlev bozuklukları için bağımsız risk faktörü olduğu bildirilirmiştir. Bu derlemenin amacı literatürler eşliğinde AÜSS/BPH ve erektil disfonksiyon arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir.
0 yorum:
Yorum Gönder