ÖZ
İletişim ve ulaşım imkânlarının genişlemesi ile adeta küresel bir köye dönüşen dünyamızda, göç, gecekondulaşma, aile bağlarının zayıflaması, ağır çalışma koşulları, sorunlarda kaçma isteği, bağımlılık yapan maddelerin sayısının ve çeşidinin artması ve bunlara erişimin kolaylaşması gibi sebeplerle madde kullanımı ve bağımlılığı, başlıca sorun alanlarından birisi haline gelirken, Türkiye de bu gelişmelerden uzak kalamamakta gittikçe artan şekilde bu sorunla yüz yüze gelmektedir. Uzun yıllardır madde kullanımı ve bağımlılığını önleme konusuna büyük önem vermesine hatta bunu bir anayasal görev kabul ederek çeşitli ulusal eylem planları yürütmesine karşın Türkiye, bu konuda istenilen başarıyı elde edememekte, kullanıcı ve bağımlı sayısındaki artışın önüne geçememektedir. Bunun en temel sebebinin madde kullanımı ve bağımlılığı ile mücadele politikasının yürütülmesini sağlayacak bir güçlü bir koordinasyon kurumunun eksikliği olduğunu değerlendirilmektedir. Bu kapsamda bu çalışmada, Türkiye’nin madde kullanımı ve bağımlılığı ile mücadele politikası analiz edilerek elde edilen bulgular ışığında bu politikanın yürütülmesini sağlayacak bir koordinasyon kurumu kurulması önerisinde bulunulmuş ve Madde Kullanımı ve Bağımlılığı ile Mücadele Merkezi (MAKBAM) adı verilen bu kurum, ANP yöntemi kullanılarak mevcut yapıda bu görevi yapmakta olan Türkiye Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi (TUBİM) ile karşılaştırılmıştır. Yapılan çözümlemeler neticesinde MAKBAM’ın fayda, fırsat ve kısmen risk bakımlarından TUBİM’e göre daha üstün bir organizasyon olacağı ve Türkiye’nin madde kullanımı ve bağımlılığı ile mücadelesine olumlu katkılar sağlayacağı sonuçlarına ulaşılmıştır.
0 yorum:
Yorum Gönder