ÖZ
Osmanlı Devleti kuruluş döneminden itibaren vergi mükellefi şahısları tespit etmek amacıyla belli aralıklarla sayımlar yapmıştır. Klasik dönemin tahrir geleneğinin uzantısı olarak 17. yüzyılda avarız ve cizye defterleri Osmanlı Devleti’nin nüfusu hususunda fikir sahibi olmamıza imkân sağlarken 19. yüzyıla gelindiğinde ülkedeki değişim ve gelişmelere paralel olarak sayımlar yeni bir boyut kazanarak yerini daha ayrıntılı veriler elde edebileceğimiz temettuat defterlerine bırakmıştır. Tahrir, cizye, avarız ve temettuat sayımları defterleri daha ziyade vergi mükellefi tebaayı tespit mukabilinde yapılırken, çalışmamızın esasını oluşturan nüfus defterleri ise 1826’da Yeniçeri Ocağı’nın lağvından sonra yeni ordunun asker ihtiyacını karşılamak amacıyla 1830-1831 yıllarında ülke genelindeki erkek nüfusun tespiti için yapılmıştır. İmparatorluktaki bu nüfus sayımları tedrici olarak 1904 yılına kadar devam etmiştir. Bu nüfus defterleri sayımı yapılan bölgenin erkek niceliğini görmemizin yanında yaş, doğum, ölüm, eşkâl, meslek ve göç gibi nüfusun niteliğini de gösteren bilgiler ihtiva etmiştir. Çalışmamızın amacı ise 1831 ve 1847 tarih aralığını kapsayan nüfus defterindeki veriler doğrultusunda Hoyran Kazası’nın nüfusu, nüfusun bu yıllar arasındaki değişimini, askerlik durumlarını, göç, meslek ve eşkâl kayıtları gibi toplumsal özellikleri ortaya koymak ve değerlendirmektir.
0 yorum:
Yorum Gönder