ÖZ
Kolistin, siklik yapılı katyonik polipeptid antibiyotikler olan polimiksinlerin bir üyesidir. 1947 yılında keşfedilen polimiksinler, 1962 yılından itibaren gram-negatif bakterilerin etken olduğu infeksiyonların tedavisinde parenteral olarak kullanılmaya başlanmıştır. 1980’li yıllarda ciddi nefrotoksisiteleri nedeniyle parenteral kullanımı terk edilerek, daha az toksik etkileri olan yeni grup antibiyotikler polimiksinlerin yerini almıştır. Son yıllarda izlenen çoklu ilaç direnci bulunan gram-negatif bakteriler (özellikle Pseudomonas spp. ve Acinetobacter spp.) ile oluşan infeksiyonların sıklığında artış ve tedavilerinde yaşanan sorunlar polimiksinleri tekrar gündeme getirmiştir. Klinikte, çoklu ilaç direnci bulunan mikroorganizmalar (Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae) ile oluşan infeksiyonlarda ve özellikle de kolistin dışındaki diğer antibiyotiklere direnç varlığında kullanılması önerilmektedir. Bu amaçla dirençli gram-negatif bakterilerle oluşan özellikle hastane kökenli; pnömoni, bakteremi, cerrahi alan infeksiyonları, kateter infeksiyonları ve üriner sistem infeksiyonlarında, ayrıca kistik fibrozisli hastaların tedavisinde ve transplant hastalarındaki özellikle P. aeruginosa kolonizasyonlarının tedavisinde kullanılabilir. Kolistinin dirençli infeksiyonlarda kullanılan formları ve dozları ülkeden ülkeye farklılıklar göstermektedir. Bu farklılıkların esas nedenini piyasada kolistimetat sodyum veya baz kolistin içeren farklı formülasyonların varlığı ve dozaj olarak bazı ürünlerin miligram (mg) bazılarının ise uluslararası ünite (IU) birimlerini kullanmasından kaynaklanmaktadır. Direnç sorununun giderek arttığı günümüzde eski antibiyotiklerden biri olan kolistin tekrar gündeme gelmiştir. Her ne kadar nozokomiyal infeksiyonlarda başarıyla kullanılsa da yan etkileri ve direnç gelişme riski her zaman göz önünde tutulmalıdır.
0 yorum:
Yorum Gönder