ÖZ
Hıristiyan dünyasının yedinci ve dokuzuncu yüzyıllar arasında yaşadığı problemler nedeniyle Doğu ve Batı kiliseleri arasındaki mesafe açılmış, Doğu kilisesinin imparatorlarla çatıştığı önemli mevzular ortaya çıkmıştır. Bunlardan en önemlisi III. Leon ve takipçilerinin ikonoklast (Tasvir ve put düşmanı) siyasetinin doğurduğu tasvir kültü anlaşmazlığıdır.
Bir asır sürecek olan ikona tartışmaları İmparator III. Leon’un 726 yılında tasvirlere ibadeti paganlıkla eş tutan ilk fermanıyla başlamıştır. Kiliselerdeki kutsal resimlere ibadeti reddederek başlayan bu hareket daha sonra, kutsal resimlerin parçalanmasına, ibadet mekanlarından atılmasına kadar varmıştır.
Siyasi, dini ve sosyolojik açıdan derin etkileri olan Tasvir kırıcılığa karşı teolojik deliller Yahya Dımeşki’nin öncülüğünde bir grup rahip tarafından hazırlanıp desteklenmiştir. Ancak 754’de İstanbul’da toplanann İkonoklastik Konsil’de anti-ikonoklastlar ve özellikle onların cesur sözcüsü olan Yahya Dımeşki aforoz edilmiştir. Daha sonra İznik’te 787 yılında toplanan konsilde tasvir taraftarlarının görüşlerinin kabul edilmesi doğrultusunda karar alınması Yahya Dımeşki’nin Hıristiyan dünyasındaki etki ve önemini göstermektedir.
Dönemin en büyük tartışma konusu olan ikonoklast hareketin başlama nedenleri ile ilgili olarak ortaya konulan görüşler, İmparator’un Yahudilik ve İslam inanç ve kültüründen etkilendiği ya da bu çekişmenin Doğu ve Batı arasındaki mücadeleden kaynaklandığı şeklindedir.
0 yorum:
Yorum Gönder