ÖZ
Fatih Sultan Mehmet olarak da anılan II. Mehmet, Halil İnalcık ve onu izleyen diğer Osmanlı tarihçileri tarafından bu döneme ilişkin, 15. yüzyıl, yapılan çalışmalarda Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve “Osmanlı Padişahı” olarak anılan hükümdar imgesinin yaratıcısı olarak anılmaktadır. Dolayısıyla bu yüzyılda “Osmanlı Padişahı”nın bütünlüklü imgesi askeri, politik ve kültürel alanlar vasıtasıyla karşılıklı ve birbirini tamamlayan şekilde biçimlendirilmiştir. Patrimonyal türde bir topluluk olması dolayısıyla Osmanlılar, kültürel alandaki başarı ve ilerlemeleri, “Osmanlı Padişahı” imgesindeki yeri ve önemini askeri ya da politik beceri ve zaferler ile eş tutmaktadır. Bu bağlamda “Osmanlı Padişahı”nın imgesi ile ilgili olarak iki önemli nokta ortaya çıkmaktadır: Birincisi, bu imgenin yaratım sürecinde edebiyatın askeri, politik ve ekonomik alandaki yaratım süreci ile yakın ilişki kurması. İkincisi, “Osmanlı Padişahı” ile edebiyat sahası arasınki bu ilişkinin karşılıklı ve etkileşimli bir doğaya sahip olması. Böylece 15. Yüzyılda, “Osmanlı Padişahı” ile Dîvân Edebiyatının kendine özgü ilişkisi ve hatta benzer yazgıları ile Osmanlı edebiyatını domine etmiştir. Bu duruma uygun olarak, bu çalışmamda, “Osmanlı Padişahı” imgesi ile edebiyat sahasının karşılıklı ve düzenleniş açısından ilişkili yapısına “Acem etkisi” ve kaside formunun yükselişi, yani 15. Yüzyılın edebî trend ve eğilimleri üzerinden gösterilmiştir.
0 yorum:
Yorum Gönder