ÖZ
Amaç: Bu araştırma, hemşirelerin çalışma saatlerinde şiddete maruz kalma durumlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini Trabzon’da Fatih Devlet Hastanesi’nde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 109 hemşire oluşturmuştur. Veriler hemşirelerin sosyo-demografik özellikleri ve şiddete maruz kalma durumlarına yönelik sorulardan oluşan ve araştırmacı tarafından hazırlanan anket formu ile Nisan-Haziran 2011 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin analizinde sayı ve yüzdelik dağılımı ve ki-kare testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmada, hemşirelerin %55.0’ının 30-39 yaş grubunda, %3.7’sinin erkek, %57.8’inin ön lisans mezunu, %80.6’sının kliniklerde çalıştığı, %30.3’ünün 21 yıl ve üzerinde çalışma deneyimine sahip olduğu, %41.3’ünün bir-beş yıldır son çalıştığı bölümde görev yaptığı ve %77.0’ının sözel şiddete, %11.0’ının ise fiziksel şiddete maruz kaldığı saptanmıştır. Hemşirelerin yarısı şiddetle karşılaştıklarında “kendi kendilerine olayla baş etmeye çalıştıklarını”, şiddet olayından sonra %52.6’sı “öfke”, %10.5’i “kızgınlık”, %10.5’i “korku” yaşadıklarını, %10.5’inin olaydan sonra “mesleği bırakmak istediklerini” ve %40.4’ü uğradıkları şiddetin “iş performansını etkilendiğini” belirtmişlerdir.
Sonuç: Toplumda yaygınlaşma eğilimi gösteren şiddet sağlık sektörünü de ciddi biçimde etkilemektedir. Araştırmamızda hemşirelerin çoğunun sözel şiddete maruz kaldığı belirlenmiştir. Bu nedenle sağlıkla ilgili iş yerlerinde şiddeti önlemek doğrultusunda gerekli önlemlerin alınması önemlidir. Hemşirelik eğitiminde hasta-hemşire ilişkisi konusunda verilen eğitimin içerisindeki eksikliklerin giderilmesi sorunun çözümünde önemli bir adım olacaktır.
0 yorum:
Yorum Gönder