ÖZ
Yapıldığı dönemin “Modern’i” olan Geleneksel Türk sanatları eseri, geçmişe ait olan
ne varsa hepsi “kötüdür” anlayışının ortaya çıktığı dönemden itibaren bir açmazın içine
düşmüştür. Konuyla ilgili olarak, bir taraftan Geleneksel sanatların yaşatılmasının sadece
geçmiş dönemlerin iyi bilinip tekrar edilmesi ile sağlanabileceğini savunan anlayış ile
geçmişe ait olanların o dönemde kalması gerektiğini söyleyenlerin arasındaki çatışma,
süreci daha da karmaşık hale getirmiştir. Itri’yi de Mozart’ı da dinlemeyi başaramayan
toplum yeniyi üretebilmek için de geçmişi yok sayma gibi bir tercihe yönelmiş olabilir. Her
geleneksel üretim döneminin yenisidir. Malzeme, teknik, kurallar değişebilir ama özü
anladığımızda bunun olması gereken olduğunu çözebiliriz belki de.
Geleneksel Türk Sanatlarının ‘yeniden üretilebilirliği’ nin imkanıyla
ilişkilendirilecek olan konu, interdisiplin bir çalışma metoduyla geliştirilmeye
çalışılacaktır.
0 yorum:
Yorum Gönder